Het meest populaire boek onder scholieren, al 100 jaar lang. Van Het Gouden Ei van Tim Krabbé staan op Scholieren.com welgeteld 155 boekverslagen online. En na 2 verfilmingen is er nu: de vertheatering. Ik bezocht de stadsschouwburg in Haarlem om te zien of de theatervoorstelling net zo geweldig is als het boek.

‘’Het toneel en het boek zijn twee totaal verschillende dingen; alleen al door de structuur,’’ vertelt Leon van der Sanden, scriptschrijver en regisseur van het stuk. ‘’Ik heb eerst het verhaal gelezen en er alle goede dialogen, personages en mooie zinnen uitgehaald. Daarna heb ik het boek totaal losgelaten.’’

En dat is te merken. Meteen in het begin wordt al duidelijk dat de structuur van het stuk totaal niet overeenkomt met dat van het boek, al draait het natuurlijk nog steeds om de verdwijning - bij een benzinestation in Frankrijk - van de vriendin van Rex.

‘’Ik heb ervoor gekozen om te beginnen met een confrontatie tussen Rex en Raymond,’’ legt Leon uit. ‘’In het boek duurt het veel langer voordat die twee elkaar tegen komen.’’ Dat is een goede keuze, want zo zit je er meteen middenin.

Herhaling

Het verhaal wordt verteld aan de hand van flashbacks. Raymond (gespeeld door Peter Tuinman) vertelt kort en droog, terwijl Rex (Victor Löw) heel uitgebreid over de verdwijning en zijn liefde voor Saskia vertelt. Soms iets te uitgebreid naar mijn smaak. De monologen worden ondersteund door beelden van een zingende, spontane en vrolijke Saskia.

Vooral de laatste paar minuten voor haar verdwijning weet Rex zich maar al te goed te herinneren. Hij herhaalt dat zo vaak in het stuk, dat je de tekst na een tijdje zelfs kan opdreunen. Een beetje saai.

Ook al vliegen de scenes van benzinepomp naar Amsterdam en weer naar Frankrijk, toch staat er weinig materiaal op het podium. De dingen die er staan, hebben verschillende functies. Dat is knap gedaan. Op het ene moment zit je nog bij Raymond in de huiskamer, vervolgens sta je ineens op een tennisbaan.

Wanhoop

De twee acteurs Peter Tuinman en Victor Löw spelen hun rol erg geloofwaardig. En dat  terwijl ze zich allebei op een andere manier voorbereid hebben. ‘’Victor heeft het boek niet gelezen en heeft zich totaal gefocust op het hem voorgeschotelde script,’’ vertelt Leon.

‘’Peter heeft het boek wel gelezen.’’ Dat Victor het boek niet heeft gelezen, valt echt niet te zien. Hij schreeuwt de naam van zijn geliefde Saskia zo wanhopig door de zaal, dat bijna heel Haarlem het wel heeft moeten horen.

Lieneke

Een groot verschil tussen het boek en het theaterstuk is de rol van liefje Lieneke. Tim Krabbé schrijft niet zoveel over haar, zodat ze een beetje onbetekenend overkomt. In het theaterstuk heeft zij een veel grotere betekenis. ‘’Ze krijgt meer tekst en dat maakt haar reëler,’’ legt Leon uit. ‘’Hierdoor voel je de liefde tussen haar en Rex meer. Zo is het einde van het stuk veel tragischer.’’

Tragisch is het zeker. Nog steeds begrijpt niemand echt waarom Rex zo graag ‘verenigd’ wil worden met zijn oude liefje Saskia, terwijl hij zijn nieuwe vriendin net ten huwelijk heeft gevraagd. Daarom blijf je op het einde met een lullig gevoel zitten.

Lang en sterk

Terwijl het boek 97 pagina's is, is het toneelstuk avondvullend. De vele herhalingen maken het soms wat saai, maar eindoordeel is toch: een sterk, krachtig en grappig stuk. Het geeft een goede, beeldende samenvatting van het boek. Dus als je dat boek nou per sé niet wil lezen, kan je nu ook lekker naar het theater.

Check hier de speellijst.

Foto's: Leo van Velzen en Raymond van der Bas