Titel: De jongen in de gestreepte pyjama

Auteur: John Boyne

Korte Samenvatting :
1943, Bruno woont samen met zijn zus Gretel, moeder en vader in een groot huis van wel 5 verdiepingen in Berlijn. Bruno is 9 jaar oud en zijn zus Gretel die hij een “hopeloos geval” noemt is 12 jaar oud. Verder wonen Maria, het dienstmeisje, en “kokkie” ook nog in het huis.

De vader van Bruno is een belangrijke nazi. Omdat de vader van Bruno een promotie krijgt van de furie (Hitler) , die een paar dagen voordat het verhaal begint langskomt, moeten Bruno en zijn familie verhuizen van Berlijn naar Polen.

Het verhaal begint als Bruno Maria ziet inpakken voor de verhuis.

Bruno haat zijn nieuwe huis in Polen, “Oudwis”, omdat er geen vriendjes zijn om mee te spelen. Bovendien staat naast hun nieuwe huis een hek dat zo lang is dat je het eind ervan niet kan zien. Bruno denkt dat de andere kant van het hek een boerderij is, hij vindt het alleen wat vreemd dat alle boeren een gestreepte pyjama dragen. In feite is de andere kant van het hek het concentratiekamp Auschwitz. Maar dat weet Bruno natuurlijk niet.

Bruno wil later ontdekkingsreiziger worden, daarom gaat hij op ontdekkingstocht langs het hek. Op zijn wandeling langs het hek ziet hij in de verte een stip, “een stip die een vlek werd die een bobbel werd die een figuur werd die een jongen werd”. De jongen heet Shmuel.

Ze sluiten vriendschap.

Bruno heeft een voorgevoel dat vader en moeder het niet goed zouden vinden dat hij met Shmuel bevriend is, daarom besluit hij het hen niet te vertellen.Vanaf nu probeert Bruno zoveel mogelijk Shmuel te zien omdat hij anders zo eenzaam is. Bruno merkt dat Shmuel zeer mager is en er altijd droevig uitziet. Daarom probeert Bruno zoveel mogelijk eten mee te nemen voor Shmuel. Maar onderweg naar Shmuel krijgt Bruno meestal zelf honger en dan eet hij een deel van het eten op. Daar schaamt hij zich erg over.

Tijdens hun ontmoetingen vertellen zowel Shmuel als Bruno verhalen over hun vroegere leven. Op een dag zit Shmuel niet zoals gewoonlijk in kleermakerszit naast het hek, en de dag nadien ook niet. Bruno begint te denken dat Shmuel niet meer zou komen. Maar de derde dag is Shmuel er weer. Hij zegt dat er problemen zijn, hij vindt zijn vader niet meer. Bruno zegt dan weer dat hij en zijn familie terug naar Berlijn zullen gaan. Ze spreken af dat ze een van de volgende dagen op ontdekkingstocht zullen gaan, daarna zal Bruno terug naar Berlijn gaan.

Ze zullen Shmuel’s vader zoeken. De volgende dag is het zover, Bruno kruipt onder het hek door naar Shmuel. In het kamp komen Shmuel en Bruno een groep soldaten tegen. De soldaten bevelen Bruno en Shmuel en nog een grote groep anderen op mars te gaan. De groep van Bruno en Shmuel gaat een barak binnen en de soldaten doen de deur van de barak op slot. Bruno krijgt het heel benauwd en neemt Shmuels hand vast. “En toen werd de ruimte heel donker en op de een of andere manier , ondank de verwarring die daarop volgde, merkte Bruno dat hij nog steeds Shmuels hand vasthield en niets ter wereld had hem kunnen bewegen die los te laten.


Fragment :
Blz 100 tot 102


Eigen Mening :
Ik vond het een mooi boek. Het is ontroerend hoe naïef Bruno is. Bruno snapt niet alles wat er om hem gebeurt maar als tiener pik je de hints wel op. Zo weet Bruno niet dat “Oudwis” Auschwitz is en weet hij al helemaal niet dat de andere kant van het hek een concentratiekamp is. Er waren wel een paar dingen die niet echt realistisch zijn, zoals dat Bruno niet weet wat een jood is. Waarschijnlijk wist de zoon van een nazi toch dat een jood de “vijand” was


Waarom ik het boek koos :
Ik heb het boek gekozen omdat het onderwerp mij aansprak. Daarna heb ik het boek opgezocht op het internet en daar vond ik bijna uitsluitend goede kritieken. Bovendien had mijn oma het ook gelezen en het mij aangeraden.


Tijd en ruimte van het boek :
De tijd en ruimte zijn zeer belangrijk in het boek. Het verhaal speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Auschwitz. Het verhaal kan zich niet in een andere tijd afspelen want het verhaal gaat over de Holocaust en die vind plaats tijdens de Tweede Wereldoorlog. En het verhaal moet zich afspelen in een concentratiekamp want daar gebeurde de Holocaust. Het verhaal zou zich eventueel wel aan een ander concentratiekamp dan Auschwitz kunnen afspelen aangezien in alle concentratiekampen Joden werden opgesloten.


Inhoud in enkele zinnen :
Het verhaal gaat in hoofdzaak over de vriendschap tussen Bruno (de zoon van een belangrijke nazi) en Shmuel (een Jood die opgesloten zit in een concentratiekamp) tijdens de 2de Wereldoorlog. Het gaat over verhoudingen tussen mensen en de Holocaust.


Belangrijkste gebeurtenis :
De belangrijkste gebeurtenis in het verhaal vind ik : Bruno die onder het hek door naar Shmuel kruipt. Hiermee toont Bruno dat Shmuel echt belangrijk is voor hem. Het is het hoogtepunt van hun vriendschap. Het heeft ook rechtstreeks invloed op het einde van het verhaal aangezien Bruno hierdoor sterft.


Personages :
Bruno: Een negenjarige jongen die met zijn ouders vanuit Berlijn naar Polen verhuist waar zijn vader commandant wordt van een concentratiekamp. Hij is een rustige maar ook naïeve en onbezorgde jongen. Hij kijkt op naar zijn vader.

Shmuel : Een negenjarige Pools-Joodse jongen die aan de andere kant van het hek leeft en honger lijdt. Hij wordt het nieuwe vriendje van Bruno. Zij ontmoeten elkaar bijna dagelijks bij de omheining. Hij probeert Bruno duidelijk te maken wat er allemaal in het kamp gebeurt, maar dat lukt niet echt.

Vader : Een knappe man met een bulderende stem en dreunende laarzen. Hij heeft altijd een pas geperst pak aan. Hij is iemand die respect en ontzag afdwingt maar toch hartelijk en begrijpend is voor zijn familie.

Moeder : Een lieve vrouw die niet akkoord is met wat haar man als nieuw werk doet maar wel houd van zijn prachtig uniform en het prestige dat zijn baan meebrengt.

Gretel : Zij is een twaalfjarig meisje en de zus van Bruno. Bruno vindt haar een hopeloos geval dat alleen aandacht wil. Ze laat Bruno voelen dat hij nog een kleine jongen is.

Maria : Zij is het dienstmeisje en de vertrouwelinge van Bruno.


Einde :
Ik vind het een sterk einde. De laatste zin “Natuurlijk gebeurde dit allemaal heel lang geleden en kan zoiets nu niet meer gebeuren. Niet in onze tijd” is ook goed gevonden. Het versterkt het gevoel dat het verhaal echt is gebeurd. Er is één ding dat onduidelijk blijft : luitenant Kotler verdwijnt ineens gedurende het verhaal.


Manier van vertellen :
Het is vlot geschreven in gemakkelijke en eenvoudige zinnen en in klare taal, een beetje een kinderlijke schrijfstijl. De schrijver vertelt het verhaal vanuit de ogen van een jong kind. Daardoor zie, hoor en lees je wat Bruno meemaakt. Het is volledig vanuit Bruno’s beleving geschreven. Ik vind het een leuke manier van vertellen, ik had nog nooit een boek gelezen dat zo geschreven was.